İçeriğe atla

İkinci Soluk

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İkinci Soluk
Le Deuxième Souffle
"İkinci Soluk" (Le Deuxième Souffle) filminin özgün Fransızca sinema afişi.
YönetmenJean-Pierre Melville
YapımcıAndré Labay
Charles Lumbroso
SenaristJean-Pierre Melville
José Giovanni (roman)
OyuncularLino Ventura
Paul Meurisse
Raymond Pellegrin
Christine Fabréga
Marcel Bozzuffi
MüzikBernard Gérard
Görüntü yönetmeniMarcel Combes
KurguMichèle Boëhm
Monique Bonnot
StüdyoLes Productions Montaigne
DağıtıcıS.N. Prodis
The Criterion Collection (DVD)
CinsiSinema filmi
TürüKara film, polisiye, suç, gerilim, modern-noir
RenkSiyah-beyaz
Yapım yılı1966
Çıkış tarih(ler)i1 Kasım 1966, Fransa
Şubat 1967, ABD
Süre144 dakika
ÜlkeFransa Fransa
DilFransızca
Diğer adlarıİkinci Soluk (Türkiye)
Second Breath (ABD)
Second Wind (ABD)
Tutte le ore feriscono, L'ultima uccide! (İtalya)
Hasta el último aliento (İspanya)
Der zweite Atem (Almanya)

İkinci Soluk,[1] 1966 Fransa yapımı modern kara filmdir. Özgün adı Le Deuxième Souffle olan film ABD'de Second Breath ve Second Wind adlarıyla gösterilmiştir.

Fransız gangster filmlerinin ünlü yönetmeni Jean-Pierre Melville'in yönettiği bu filmin senaryosunu da yine Melville, gerçek bir suçlu[2] olan José Giovanni'nin kısmen kendi anılarına dayandırdığı Un Reglement de Comptes adlı romanından yazarın kendisiyle birlikte uyarlayıp yazmıştır. Başlıca rollerini Lino Ventura, Paul Meurisse, Raymond Pellegrin, Christine Fabréga ve Marcel Bozzuffi'nin paylaştıkları filmin siyah beyaz görüntülerini Marcel Combes çekmiş, müziğini ise Bernard Gérard yapmıştır.

2007 yılında Alain Corneau filmi aynı adla yeniden çekmiştir. Daniel Auteuil ve Monica Bellucci'nin başrollerini paylaştıkları bu yeni versiyon bu kez Türkiye'de İkinci Nefes adıyla gösterime verilmiştir.[3]

'Gu' lakaplı azılı gangter Gustave Minda (Lino Ventura) hapisten kaçtıktan sonra bazı gansterlerden tehditler alan kızkardeşi 'Manouche' (Christine Fabréga)'un gece kulübüne gelir. Bir yandan onun sorununu çözmeye çalışırken, diğer yandan da ülkeden kaçabilmek için son kez büyük bir soygun işine girer. Ancak peşinde işini çok iyi bilen, tecrübeli bir polis dedektifi Blot (Paul Meurisse) vardır.

'Gu' (Gustave'ın kısaltılmışı) (Lino Ventura), altın taşıyan bir tren soygununda yakalanmış ve ömür boyu hapse mahkûm edilmiştir. Ancak cezasının 10 yılını doldurduktan sonra iki arkadaşıyla birlikte cezaevinden firar eder. Yüksek duvarlardan atlamayı, tırmanmayı, koşmayı gerektiren bu kaçışta oldukça yaşlanmış ve yavaşlamış olan Gu'ya yanındaki mahkûmlar yardım eder. Zaten mahkûmlardan biri bu esnada duvardan düşerek ölür.

O içeri girdiğinden beri Paris'te işler değişmiş, yeraltı dünyasını Ricci ailesi yönetmeye başlamıştır. Büyük kardeş Paul Ricci (Raymond Pellegrin) işlerin Marsilya ayağını yürütürken, kardeşi Jo Ricci (Marcel Bozzuffi) Paris'i idare etmektedir. Gu'nun kızkardeşi 'Manouche' (Christine Fabréga)'un işlettiği rakip lokanta/gece kulübü de Jo Ricci'nin adamlarınca basılır, eski bir sabıkalı olan, aynı zamanda da Gu'nun arkadaşı ve eski ortağı barmen Alban (Michel Constantin) baskına gelenlerden birini vurur. Gu, kızkardeşinin mekanına gelir ve bağlantıları sayesinde onu Jo'nun haraç listesinden çıkartır, çünkü yeraltı dünyasında halâ bir saygınlığı vardır. Hayatı boyunca hiç kimseyi ele vermemiş olması yıllar içerisinde onu güvenilir biri yapmış ve bu sayede camiada birçok dost edinmiştir.

Diğer yandan çok tecrübeli, soğukkanlı ve burnu iyi koku alan bir polis dedektifi olan Blot (Paul Meurisse) bu işlerin peşindedir. Yeraltı dünyasını çok iyi tanıyan Blot yasaların katı kurallarına uymayan, kendi metodlarıyla çalışan bir kanun adamıdır. Gangsterlerden bazılarıyla dost olmuştur. Suçlulara aman vermez ancak bunu yaparken asla sertliğe başvurmaz, buna karşılık Marsilya'daki meslektaşının suçlulara karşı başvurduğu gaddarca yöntemleri de hiç tasvip etmez, hatta bu sert yöntemlerin basına sızmasına bile hiç çekinmeden yardımcı olur.

Gu, bir süre Paris'te terkedilmiş bir evde kalır. Bu sırada kızkardeşi ve barmen Alban ona bakarlar. Sonra da bir tekne temin edip ülke dışına kaçmak için Marsilya'ya geçer. Burada da bir köy evinde saklanırken eski rakiplerinden bir soygun teklifi alır. Zaten paraya çok ihtiyacı vardır. On yıl ara verdiği hayatında ikinci perde başlamaktadır, bu yaşlanmakta olan ganster için ikinci bir soluk alma olacaktır, yeniden bir canlanma yaşayacaktır (filmin adı buradan gelmektedir). Gu ve eski rakipleri birlikte platin taşıyan bir banka aracını soyarlar. ve paylarına düşen platinleri paylaşarak saklanırlar.

Aslında Gu ve Blot arasındaki ilişki bir bakıma Heat (1995) filmindeki Robert De Niro ve Al Pacino arasındaki ilişkiyi andırır. Görevlerine sonuna kadar sadık olan hırsız ve polisin bir yandan da birbirlerine saygı ve empati duyması burada da vardır. Ancak Paris'li dedektif Blot'un aksine kural tanımayan Marsilya polisi hem hile ile Gu'nün ağzından laf alarak teybe kaydeder hem de ona işkence yapar. Oysa arkadaşlarını ele vermediği için yeraltı dünyasında bir şöhret yapmış olan Gu, ispiyoncu olarak tanınmaktansa ölmeyi tercih edecek bir adamdır. Polisle çete üyeleri arasında sıkışan Gu'nün hırsızların arasında onur kavramının olamayacağını öğrenmesi çok sürmez, önce kendisine işkence yapan Marsilyalı polis şefini sonra da kendisine inanmayan çete üyelerinden üçünü öldürür ama kendi de vurularak ölür.

'Manouche' (Christine Fabréga) ve dedektif Blot (Paul Meurisse)
Oyuncu Rolü
Lino Ventura Gustave 'Gu' Minda
Paul Meurisse Komiser dedektif Blot
Raymond Pellegrin Paul Ricci
Christine Fabréga 'Manouche' lakaplı Simone
Marcel Bozzuffi Jo Ricci
Paul Frankeur Dedektif Fardiano
Denis Manuel Antoine Ripa
Jean Négroni Adam
Michel Constantin Alban
Pierre Zimmer Orloff
Pierre Grasset Pascal
  1. ^ Teksoy, Rekin (2005). Rekin Teksoy'un Sinema Tarihi. Oğlak Yayıncılık. ss. sayfa 330.  Türkçe isim için referans.
  2. ^ "Le Deuxième Souffle" (İngilizce). Criterion Confessions. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009. 
  3. ^ "İkinci Nefes (2007)". sinema.com. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]